Ik had er gisteren al over geschreven, maar vandaag heb ik geprobeerd om ’s morgens meer in me op te nemen en te kijken of ik ’s avonds tenminste 2 mensen kan herkennen die ik ’s morgens ook heb gezien.
Ik faal hopeloos. Waarschijnlijk mede omdat ik ’s ochtends en ’s avonds lekker een boekje aan het lezen ben (en omdat het Hong Kong is, met weet-ik-veel-hoeveel mensen die niet allemaal precies om 9u naar kantoor gaan en om 17u de reis naar huis weer aanvangen). Het maakt niet uit, morgen ga ik het weer eens proberen. De aanhouder wint.
Ik had gisteren mijn telefoon op werk laten liggen. Als ik op kantoor aankomt ligt hij gelukkig nog op mijn bureau. Wel blijkt ik de klok al weer bijna 8 minuten te hebben gebruikt. Waarschijnlijk het alarm wat ’s morgens afgaat en wat ik niet uit heb kunnen zetten.
Tijdens de lunchpauze grijp ik toch weer even naar mijn telefoon om een filmpje op Netflix en wat filmpjes op YouTube te bekijken. Moet kunnen terwijl je een bakje rijst met zalm opeet (dank weer aan de vrouw). Ik bekijk nog even de wedstrijd van Ajax van het weekend. Wat een kansen. Helaas gaan ze er niet in. Het blijkt dat dit een voorbode is van de wedstrijd die ik zelf ’s avonds speel. We krijgen zo veel kansen, maar ze gaan er allemaal niet in. We verliezen de wedstrijd en eindigen laatste in de league. Laten we het er maar op houden dat dit een opbouw seizoen was.
De dag zit er weer op. Mijn totale verbruik komt uit op 2 uur en 11 minuten. Ik moet toch iets meer mijn best gaan doen om de tweede helft van januari uit te komen op een vermindering van 50% ten opzichte van de eerste helft.